---

 

Jak pokonać matematyczną „zmorę”

– czyli kilka słów o rozwiązywaniu zadań tekstowych

 

Zadania tekstowe bądź tak zwane zadania z treścią, stanowią już od pierwszej klasy nieodłączny element kształcenia matematycznego. Nierzadko sprawiają trudność nie tylko dzieciom, ale również ich rodzicom. Jednak bez rozwiązywania takich zadań nauka matematyki nie istnieje.  Oto kilka wskazówek, które pomogą sprostać temu nie najłatwiejszemu wyzwaniu.

Zadanie tekstowe rozwiązuj według określonego schematu !

1. Skup się,
2. Uważnie przeczytaj/wysłuchaj zadanie,
3. Zapamiętaj je,
4. Odtwórz zadanie na zasadzie przewijania filmu,
5. Wyłuskaj istotne informacje,
6. Napisz rozwiązanie w języku matematycznym,
7. Oblicz,
8. Wróć do historyjki,
9. Odpowiedz na pytanie.

 

  

Początkowe etapy polegają na zaznajomieniu się z zadaniem.

-  uczeń powinien  przeczytać treść zadania (nawet kilka razy),   
- następnie należy wskazać podstawowe elementy zadania: niewiadomą, wielkości dane i stosunki między tymi wielkościami          
- w przypadku zadania, które można rozrysować graficznie, zrobić rysunek i nanieść odpowiednie oznaczenia stosując symbole, wskazać niewiadome oraz dane.

 

 

 

Następnie piszemy działanie w języku matematycznym. Po obliczeniach uczeń dokonuje sprawdzenia wyniku, które go zmusza do wykonywania operacji odwrotnych, tak bardzo potrzebnych w rozwijaniu myślenia.     

W końcowym etapie spogląda na otrzymane rozwiązanie, ponownie rozpatrując i analizując wynik i drogę doń prowadzącą. Zastanawia się, czy można to zadanie rozwiązać prościej lub inaczej. W tym etapie uczeń utwierdza swoją wiedzę i utwierdza swoje zdolności do rozwiązywania zadań.

Umiejętność rozwiązywania zadań jest powiązana w sposób integralny z całokształtem wiedzy matematycznej uczniów i jakiekolwiek braki w wiadomościach, czy to natury pojęciowej, czy w zakresie umiejętności i sprawności rachunkowych, utrudniają a nawet uniemożliwiają rozwiązywanie zadań tekstowych.

Jednak należy pamiętać, że w matematyce jest jak w sporcie, aby osiągać sukcesy w rozwiązywaniu zadań, potrzebny jest systematyczny i intensywny trening.

 

przygotowała:

mgr Bogusława Stramel - pedagog

 

 

---

 

Dzisiaj o uczeniu się, o technikach zapamiętywania

 

Mój poprzedni wpis Nie jesteś więźniem w swoim domu: Twój dom może być światem licznych możliwości  dotyczył innego spojrzenia na czas, na bliskich, którzy jak sama nazwa wskazuje są teraz blisko Was. Obecnie mamy szansę zdefiniować na nowo wiele pojęć, zdarzeń. Znaleźliśmy się w sytuacji, która do tej pory nigdy nie miała miejsca, mamy szansę poznać swoje ograniczenia,  ale i swoje zasoby. Uczymy się na nowo „starych rzeczy”.

A skoro padło określenie „uczymy się”, to o nauce właśnie chciałam słów kilka.

 Prowadzę dla Was już od wielu lat warsztaty o tym, jak się uczyć. Widzę z jakim zaangażowaniem w nich uczestniczycie, jak odkrywacie swoje możliwości, jak patrzycie inaczej na schematy Waszego uczenia się.  Dla mnie najcenniejsze były w warsztatach Wasze pytania, bo one świadczyły o Waszym zaangażowaniu, dawały mi też wskazówki, na co zwrócić większą uwagę, jak przybliżyć pewne treści. Uczyliśmy się od siebie wzajemnie.

 Bardzo często dopytywaliście się, jak coś zapamiętać, jak połączyć ze sobą nowe treści, które dla Was były  nielogiczne, trudne językowo, które nigdy ( nigdy nie mów nigdyJ) w Waszej ocenie się Wam nie przydadzą.

Wtedy powtarzałam jak mantrę za Jeannette Vos: Im więcej informacji łączysz, tym więcej zapamiętujesz . Tak więc dzisiaj o pamięci, o technikach zapamiętywania, bo to przecież dzięki nim zapisujemy nasz „twardy dysk”, który  u dorosłego człowiek waży niecałe 1300 gram!  

 

Mnemotechnika, bo to o niej dziś, to określenie technik pamięciowych. Jej nazwa pochodzi od greckiego słowa mneme - pamięć. Mnemotechnika, to ogólna nazwa sposobów ułatwiających zapamiętanie, przechowywanie i przypominanie sobie informacji. Warto tworzyć własne skojarzenia i sprawdzać stopień ich zapamiętania. Istnieje wiele technik pamięciowych tzw. mnemotechnik, z których część używana jest przez nas od dawna, intuicyjnie.

 Pomysł jest nową kombinacja starych elementów - cytując Gordona Drydena.

Łańcuchowa Metoda Skojarzeń (ŁMS)

To technika, która polega na zapamiętaniu dowolnego ciągu informacji z wykorzystaniem siły „żywego” obrazu łączącego kolejne obrazy w odpowiednim porządku.

ŁMS używa się do zapamiętania szeregu informacji, łącząc ze sobą kolejne informacje 1 z 2, 2 z 3, 3 z 4 itd. za pomocą wymyślonych scen, wiążących się ze sobą jak ogniwa łańcucha.

Przykład: masz do zapamiętania 4 słowa: ołówek, niebo, deszcz, chusteczka

·         Wyobraź sobie ołówek (kolor, wielkość, waga, napis itd.) „zobacz”, jak ten ołówek niczym kosmiczna rakieta, startuje i unosi się w powietrze pozostawiając za sobą kłęby dymu i ognia, wydobywające się z „silnika”. Słyszysz ten świst pędu? Obserwuj lot ołówka, który po chwili przecina niebo. Niebo   jest   jasnoniebieskie, pełne kłębiastych   chmur,  przez   które   przebija   się   słońce.   Teraz połącz informację 2 z 3. Gdy ołówek przebił z nieba zaczął padać rzęsisty deszcz, ale zauważasz, że zamiast kropli deszczu z nieba spadają majestatycznie się kołysząc chusteczki (wyobraź sobie ich bezszelestny lot, grę świateł, Twoje zaskoczenie tym, jakie są piękne pod światło) itd.

• Im więcej szczegółów i detali w stworzonej scenie, tym lepiej zapamiętasz informacje (kolor, wielkość, kształt, waga itd.)
• Zamknij oczy i przypomnij sobie wszystkie sceny po kolei. Jakie informacje pamiętasz?
• Pierwsza i ostatnia informacja w scenie musi się wyróżniać! Dzięki temu łatwiej sobie przypomnisz od czego zaczynał się łańcuch i na czym się skończył.

Stosując tę technikę wybieraliście na warsztatach niesłychanie różnorodne słowa, liczby, fakty, a potem byliście cudownie zdziwieni, że udało się je Wam zapamiętać!

Zakładkowa Metoda Zapamiętywania (ZMZ, „Rzymski pokój”)

To nie jest prosta technika, ale warto ją poznać. Pozwala zapamiętywać bardzo długie szeregi informacji w kolejności, używana jest przez rekordzistów w zapamiętywaniu. Jej twórcą byli starożytni Rzymianie. Wyobrażali sobie oni wymyślony dom, pałac i wszystkie pomieszczenia, w ustalonym porządku i „wypełniali” go  meblami, przedmiotami, rzeczami i ozdobami, tworząc w ten sposób system stałych, funkcjonujących w pamięci obrazów, czyli zakładek.

Zakładka pamięci – zapamiętane doskonale krótkie i obrazowe (wyobrażalne) słowo (szereg słów), z którym  to słowem  można będzie w przyszłości łączyć praktycznie   nieskończenie wiele nowych informacji wykorzystując prawo skojarzeń.

• przypomina wiszące w szafie wieszaki, które się nigdy nie zmieniają, natomiast zmieniają się kolejne zakładane na nie ubrania.
• wystarczy, że wybierzesz i zapamiętasz stałą listę (w określonej kolejności)   –mebli,   sprzętu, ozdób i innych przedmiotów,   które   są   stałym wyposażeniem Twojego domu.
• system możesz rozbudowywać w dowolny, nieograniczony sposób.
• możesz budować zakładki w dzielnicy (poczta, urząd miejski, restauracja, kościół), w całym mieście, w kraju, kontynencie, w galaktyce, we Wszechświecie.
• metoda wykorzystuje zasadę bliskich skojarzeń – łączy informacje nowe z tymi, które świetnie pamiętasz i które stanowią wyuczoną, zapamiętaną połowę przyszłych obrazów.
• przyjmij jeden, stały kierunek zwiedzania swojego domu (zamku, pałacu) – uporządkowanie systemu pamięci
• twórz zakładki z kolejno napotykanych elementów Twojego mieszkania, które leżą, wiszą i stoją. Zapisuj kolejne zakładki, oglądaj je dokładnie, dotykaj, angażuj wszystkie zmysły.
• po zamknięciu listy usiądź wygodnie, zamknij oczy i zrób sobie wycieczkę po własnym mieszkaniu, ale tym razem w wyobraźni oglądaj swoje zakładki nie patrząc na listę

 Trening poprawia szybkość tworzenia obrazów!

• stwórz sobie listę wiadomości do zapamiętania – 25-40 wyrazów i połącz je z utworzonymi zakładkami mieszkaniowymi
• Przykład: masz do zapamiętania słowa – ołówek, lustro, chusteczki, mysz, Polska, kot, roślina.

Wyobraź sobie, że stoisz przed swoim „domem pamięci” podchodzisz do drzwi, ale zamiast klamki jest ołówek, otwierasz drzwi. Po wejściu do środka po lewej stronie zauważasz stare, zakurzone lustro. Poczuj kurz, który unosi się w powietrzu, nie możesz się powstrzymać przed kichnięciem. Przypominasz sobie, że w jednej z szuflad trzymasz chusteczki, którymi możesz przetrzeć zakurzone lustro albo w nią kichnąć ???? . Nagle zauważasz mysz, która ucieka przed kotem wymachującym biało-czerwoną flagą itd….

• Nie twórz punktów pamięciowych na przedmiotach położonych jeden na drugim lub zbyt blisko siebie.

Zakładki osobiste to taki mini rzymski pokój z naszego ciała.

• Wyobrażając sobie części naszego  części  ciała,  zapamiętujemy  słowa, zdarzenia „umieszczając je” od góry do dołu lub odwrotnie na kolejnych partiach naszego ciała, przy czym nie zamieniamy kolejności.

To ćwiczenie zawsze bardzo Wam się podobało. Zapamiętywaliście 25 niepowiązanych logicznie  ze sobą słów!

Zakładki obrazowe albo rysunkowy system cyfr

Najczęściej stosuje się od 10 do 20 obrazów.

• szybka   zamiana  cyfr  i   liczb   na   obrazy   i   odwrotnie
• polega na przyporządkowaniu do  obrazów liczb w taki sposób, aby obraz w jak największym stopniu kojarzył nam się z liczbą, przez podobieństwo symboliki lub kształtu
• 0 - opona

1 -  świeca, kij, ołówek, miecz
2 -  łabędź, gęś, kobra
3 -  serce, lecąca mewa
4 -  krzesło, stół
5 -  hak
6 -  słoń, wąż
7 -  siekiera, kosa, flaga
8 -  bałwanek

9 - gwizdek

Zapamiętywanie dat staje się o wiele łatwiejsze, jeżeli przyporządkowujesz im obrazy. Nasz mózg właśnie tak skanuje rzeczywistość: obraz  a nie symbol są pierwotne, pismo wymyślono znaaaaacznie póżniej niż łabędziaJ

I na koniec…ale tylko tego artykułu, bo jest jeszcze wieeeeele innych technik, ale od czegoś trzeba zacząć:

 

Akronimy czyli Skrótowce

Używając skrótów PKP,PZU czy PIN często nie zdajemy sobie sprawy, że stosujemy technikę akronimów – jedną z technik pamięciowych.

Metoda ta polega na wymyśleniu słowa albo wyrażenia, w którym pierwsze litery odnoszą się do zapamiętanych informacji. Załóżmy, że chcesz zapamiętać nazwy trzech największych rzek w Polsce. Są to: Wisła, Odra, Warta. Tworząc akronim, możesz posłużyć się następującym zwrotem: WOW.

 

Merkury                     Moja                          

Wenus                        Wiecznie                   

Ziemia                        Zapracowana                         

Mars                           Mama                         

Jowisz                        Jutro                          

Saturn                         Sama                          

Uran                           Usmaży                      

Neptun                       Nam                           

Pluton                                    Placki                         

 

Nieświadomie zastosowałam tę metodę po raz pierwszy ucząc się podziału mitotycznego komórki jeszcze w liceum! Stworzyłam zdanie pisane zgodnie z regułą akrostychu i to działa do dziś, bo PAMIĘTAM!

 

Profaza           Patrzeć                        

Metafaza        Można           

Anafaza          Ale                 

Telofaza         Trochę           

 

Akronim nie musi być sensowny, ważne, aby utkwił ci w pamięci.

 

W każdym działaniu, które podejmujecie niech Wam towarzyszy zasada MASTER  -MISTRZ, którą pięknie opisał Gordon Dryden i Jeannette Vos w formie akrostychu.

Ta metoda polega na tworzeniu zdań, w których pierwsze litery użytych wyrazów składają się na wyraz do zapamiętania.

 

Myśl o sukcesie.

Absorbuj informacje.

Szukaj znaczenia.

Trenuj pamięć.

Eksponuj wiedzę.

Rozmyślaj o tym, czego się nauczyłeś.

 

I pamiętajcie,  każda podróż zaczyna się od pierwszego kroku. Trzymam za Was kciuki.

 

Opracowała : Halina Sikora-Grabowska-pedagog

                        halina.sikora.grabowska@powiat-sredzki.pl

 

 

Pomocna literatura:

·         Dryden G.; Vos J. : Rewolucja w uczeniu. Poznań: Moderski i S-ka, 2000

·         Dudley G.A. : Jak podwoić skuteczność uczenia się. Techniki sprawnego zapamiętywania i przywoływania informacji. Łódź: Medium, 2001

·         GLASSER W.: Każdy uczeń może osiągnąć sukces. Łódź : Pracownia Alternatywnego Wychowania,  2005.

·         Brześkiewicz Z.: Superpamięć : jak uczyć się trzy razy szybciej Warszawa : "Comes", 1995

 

 

 

---

 

 

Zadanie terapeutyczne - "Nasze potrzeby"

 

Dzisiejsze ćwiczenie pozwoli się przyjrzeć naszym potrzebom. Warto wykorzystać je w pracy z nastolatkami. Ćwiczenie to pozwoli zbadać poziom zadowolenia z realizacji potrzeb oraz zastanowić się co można w tym zakresie zmodyfikować. Poniżej znajduje się karta pracy, na której wypisane są obszary ważne w życiu każdego człowieka. Są to zabawa, nauka, odpoczynek, obowiązki, relacje rodzinne, relacje z przyjaciółmi, relacje z innymi ludźmi, zdrowie i emocje. Na karcie znajduje się także puste miejsce, w którym osoba wypełniająca kartę może wpisać to, co według niej powinno się jeszcze tam znaleźć. Następnie, za pomocą 8 punkowej skali, zamalowując trójkąty, dziecko lub dorosły może określić na jakim poziomie znajduje się jego satysfakcja z tej sfery życia (im więcej zamalowanych elementów tym większe zadowolenie). Rozmawiając na ten temat zastanawiamy się dlaczego osoba pracująca z kartą zaznaczyła ten poziom a nie niższy lub wyższy. Następnie mamy możliwość zastanowienia się nad możliwością zmiany w tym obszarze – pomysły na zmianę zapisujemy obok. Ważne w tym zadaniu jest aby dać czas młodemu człowiekowi na zastanowienie się – nie sugerujemy jaka może być interpretacja obszarów oraz jaki może być sposób zmiany w danym obszarze.

 

 

 

 

 

 

---

 

Zadanie terapeutyczne - "TO JESTEM JA"

 

Zadanie można wykonać samodzielnie lub w towarzystwie rodzeństwa, rodziców. Karta składa się z dwóch elementów - chmurki na środku karty oraz 6 dymków dookoła. W chmurce, na środku dziecko rysuje siebie, swój portret. W dymkach dziecko umieszcza aktualne informacje na swój temat - myśli czy skojarzenia, którymi chcę się podzielić w odpowiedzi na zawarte powyżej słowa (czuję, marzę, chcę, myślę, potrzebuję, mam nadzieję). Forma wykonania zadania jest dowolna – można pisać, rysować, wyklejać. Każda osoba następnie omawia swoją kartę.

Pobierz - karta w jpg.

 

 

 

Przygotowała:
Magdalena Nowicka-Chwastyk psycholog

 

---

 

Materiały edukacyjne online

 

 

                         

Szanowni Państwo…

…,  myślimy, że zgodzicie się z tezą, że Internet -  to skarbnica różnorodnych  materiałów i zabaw edukacyjnych, ćwiczeń,  inspiracji, działań rozwijających, gier online.

          Zawieszenie zajęć w placówkach oświatowych to spore wyzwanie dla dzieci, uczniów, nauczycieli i rodziców. Materiały edukacyjne zgromadzone na poniższych stronach, serwisach, platformach – umożliwią Wam najbliższy czas wykorzystać innowacyjnie, interesująco, nowocześnie i efektywnie.

 

Zachęcamy do tego, by skorzystać z tych narzędzi i zagospodarować dzieciom chociaż część wolnego czasu na: interaktywne powtórki, utrwalanie wiedzy, zabawy, rozwijanie zainteresowań, ale też  rozwijanie praktycznych umiejętności i sprawności: 

1.    Jedną z ulubionych przez dzieci platform jest ITO – strona, na której znajdziemy przyciągające uwagę i zainteresowanie zadania dla najmłodszych. Są zadania typu puzzle, układanki,  czy np. interaktywne kolorowanki,  dzięki którym dzieci z powodzeniem mogą ćwiczyć koordynację wzrokowo- ruchową.  Nie brakuje ćwiczeń wspomagających proces logicznego myślenia. Dla dzieci, które mają problem z zapamiętaniem literek lub cyfr znajdują się ćwiczenia wspomagające proces uczenia się czytania i liczenia. Nie brakuje także zadań

 dla dzieci z problemami w komunikacji i rozumienia mowy. Dzięki panelowi piktogramy dzieci

mogą zapamiętywać nazwy przedmiotów. 

                                         Strona pod adresem:  http://www.ito.hg.pl

2.      DYKTANDA ONLINE  -  dla wszystkich uczniów, którzy chcą ćwiczyć i utrwalać ortografię polecamy bezpłatną stronę z dyktandami online. Ćwiczenia  skategoryzowane są według trudności ortograficznych i stopnia trudności. Zatem, z powodzeniem możemy mogą wykorzystywać je zarówno uczniowie młodsi, jak i starsi.

 

Strona pod adresem:  https://dyktanda.online/app/

 

3.      Platforma zaprasza: najmłodszych, starszych i tych całkiem dużych do nauki przez zabawę :
„… przygotowaliśmy dla Ciebie: naukę pisania na klawiaturze, słowne zabawy, bajki i ćwiczenia z ortografii :) ”. Proponuje: gry edukacyjne dla dzieci, ortografię i język polski online, nauka pisania na klawiaturze, naukę czytania i poprawnego pisania….

Strona pod adresem:   http://pisupisu.pl

 

4.      „Czas dzieci”, to strona, na której znajdziecie rozmaite gry edukacyjne, zabawy, inspiracje, pomysły  dla dzieci, spektakle online, ciekawe artykuły i porady dla dorosłych… A to przykładowe tematy serwisów, artykułów… ze „strony” miasta Wrocławia…

 

 

 

Strona pod adresem:  https://czasdzieci.pl/wroclaw/

 

5.    „miasto Dzieci”, to kolejna atrakcyjna strona, na której zarówno dzieci, jak i rodzice znajdą dla siebie liczne i atrakcyjne propozycje: gry edukacyjne, zabawy, bajki – też te do czytania, zagadki, kolorowanki, pomysły… wydarzenia, inspiracje …

Strona pod adresem: https://miastodzieci.pl/czytelnia/k/biblioteczka-psychologiczna/

6.      Mamy wiosnę… J „… Przyroda budzi się do życia, a wraz z nią pojawia się mnóstwo inspiracji na kreatywne prace twórcze! Nie przegapcie okazji i zachęćcie dzieci do tworzenia, malowania, wycinania i eksperymentowania! Przed Wami wybrane przeze mnie 25 wiosennych pomysłów! Ciekawi jesteście, co mnie zaciekawiło o tej porze roku?” Tak autorka strony „Mama w domu” zachęca do spotkania na swojej stronie, gdzie czeka na nas znacznie więcej pomysłów i inspiracji do wspólnego tworzenia z naszymi dziećmi…

 

Strona pod adresem:

https://www.mamawdomu.pl/2016/04/25-wiosennych-inspiracji.html

 

7.      Platforma Matzoo oferuje bezpłatne interaktywne ćwiczenia,  zadania matematyczne. Znajdują się na niej ćwiczenia skategoryzowane od klasy 0-8, ale też łamigłówki i wstęp do programowania. Zachęcamy do ich wykorzystywania.

 

Strona pod adresem: https://www.matzoo.pl 

 

8.      Rodzicielskie Inspiracje to portal, na którym znajdziesz  wiele inspiracji: zabawy, gry, eksperymenty i wiele innych pomysłów na miłe i pożyteczne spędzanie wolnego czasu, które zapewnią nie tylko dobrą zabawę, ale również pozytywnie wpłyną na rozwój dziecka.

 

Strona pod adresem: https://rodzicielskieinspiracje.pl

 

9.      Planeta Energii to autorski program edukacyjny Grupy Energa, który powstał z myslą o najmłodszych. Jego celem jest propagowanie wiedzy o energii oraz odpowiedzialnym i bezpiecznym korzystaniu z prądu. W ramach programu dzieci dowiadują się, czym jest prąd i skąd się bierze oraz jakie są źródła energii. Poznają też zasady bezpiecznego użytkowania urządzeń elektrycznych oraz prawidłowego zachowania się w pobliżu obiektów energetycznych. Uczą się także, jak racjonalnie i przyjaźnie dla środowiska korzystać z energii elektrycznej.  (nauczyciel; uczeń; rodzic). Co też ważne: korzystanie z zasobów oraz rejestracja na platformie są darmowe.

Strona pod adresem:    https://planetaenergii.pl 

10.   Platforma edukacyjna z zadaniami, ćwiczeniami, quizami , sprawdzianami z matematyki dla dzieci na poziomie od przedszkola do klasy VIII SP oraz technikum/liceum. Stanowi też narzędzie edukacyjne pomocne w nauce matematyki…

Strona pod adresem: https://szaloneliczby.pl

 

11.   Innowacyjna  Szkoła to platforma z bardzo przejrzystymi i merytorycznie poprawnymi ćwiczenia i zadaniami dla uczniów klasy 1-3 z: przyrody, języka angielskiego i języka niemieckiego.

Strona pod adresem:  http://innowacja.sfera.lublin.pl/index.html#subjects

 

12.   Interaktywne puzzle mogą być interesującym sposobem na  rozwijanie zainteresowań, poszerzanie słownictwa, usprawnianie koordynacji wzrokowo-ruchowej. Puzzle, to świetne ćwiczenia  korygujące dysfunkcje  wzrokowe i motoryczne. Są pomocne w ćwiczeniu koncentracji, wydłużania uwagi, syntezy wzrokowo-ruchowej. Mogą  też być pretekstem do poszerzania i rozwijania słownictwa związanego z wigilią, potrawami, symbolami  Wielkanocy i tradycjami. Jak samemu stworzyć takie puzzle, nic trudnego. Na platformie znajduje się bardzo dużo gotowych puzzli, z których można skorzystać -  bez zakładania konta.

Strona pod adresem:  https://www.jigsawplanet.com

 

 

13.   Polska to lubię,  to bardzo pomocna platforma z materiałami on-line, ale także z mnóstwem metodycznie przygotowanych krat pracy. Wszystkie treści dotyczą Polski i patriotyzmu.

Strona pod adresem: http://www.polskatolubie.pl

14.   Znajdziesz tu świetne kursy i gry online, które wprowadzają do nauki kodowania i programowania, a poza tym rozwijają logiczne myślenie. Wszystkie kursy są bez opłat. Rozpocznij naukę podstaw informatyki, korzystając z tych 20-godzinnych kursów dla wszystkich grup wiekowych.

             

 

STRONA ZNAJDUJE SIĘ TUTAJ

Strona pod adresem: https://studio.code.org/courses

 

15.    „Baamboozle” jest to  bezpłatna platforma, na której z powodzeniem stworzycie świetne testy i quizy. Do pytań możemy dodać ilustracje, co nie jest bez znaczenia, bo jak wiemy w nauczaniu wizualizacja treści jest wskazana. Quiz wyświetlamy jest na aktywnej tablicy lub na projektorze. Klasę dzielimy na 2, 3 lub  zespoły. Odczytujemy pytanie, każda grupa odpowiada, a następnie wizualizujemy odpowiedź. Platforma automatycznie przydziela punkty, które wcześniej przy tworzeniu quizu dla uczniów przydzielamy. Quiz generowany jest automatycznie po dodaniu przez nas pytań i plików graficznych, dodatkowo generuje puste losy, ujemne punkty lub przydział bonusów. Na platformie mamy opcję ćwiczeń oraz gry. Oferuje nam mnóstwo gotowych, stworzonych przez innych nauczycieli testów i quizów. (jęz. angielski).

Strona pod adresem: https://www.baamboozle.com  

 

16.   Ta niesamowita strona do nauki słówek, mowy i rozumienia mowy w różnych językach. Z powodzeniem możemy ją wykorzystać także w pracy z małymi dziećmi do usprawniania i poszerzania mowy.  Program ba ba dum z pewnością polubią Wasze dzieci.
To również wspaniałe narzędzie, które możemy wykorzystać na zajęciach rewalidacyjnych, ale też na logopedii. Program daje nam możliwość wyboru wielu gier od wskazania właściwego obrazka, po np. zapisanie wyrazów, dzieci słyszą też głos lektora wymawiającego poszczególne słowa i głoski. Ważnym jest, że dzieci natychmiast otrzymują informację zwrotną czy właściwie wskazały odpowiedź. Aby skorzystać z tych ćwiczeń należy wejść na stronę BA BA DUM. Dodatkowym atutem gry jest to, że możemy założyć konto, które umożliwi nam monitorowanie postępów uczniów/dzieci i analizę statystyk.

 

Strona pod adresem: https://babadum.com/play/?lang=2&game=1

 

17.   Avatary coraz częściej stają się popularnym, edukacyjnym narzędziem, wykorzystywanym przez nauczycieli.Za pomocą tego narzędzia uczniowie mogą tworzyć zabawne, kolorowe postacie - postacie  swoich kolegów, bohaterów literackich  i bajkowych. Mogą zamienić się w twórców awatarów i wykorzystać je podczas wielu zajęć. Polecając tą stronę mamy na uwadze jej przyjazny interfejs i co ważne -  jest za darmo. (w języku angielskim).

Strona pod adresem: https://avatarmaker.com  

 

18.   Jest to platforma z gotowymi interaktywnymi ćwiczeniami, w zasadzie z wszystkich przedmiotów do learningapps. Uczniowie znajdą na niej ćwiczenia typu:   memory, wykreślanki, krzyżówki, milionerzy, grupowanie czy połącz w pary. 

Strona pod adresem:  https://learningapps.org

 

19.  Bardzo pomocne w rozwijaniu logicznego myślenia, orientacji przestrzennej. percepcji wzrokowej i koordynacji wzrokowo-ruchowej okażą się ćwiczenia w układaniu tangramu. Można je tworzyć analogowo z wykorzystaniem klocków, ale także interaktywnie.  Aktywne ćwiczenia działają zarówno na interaktywnej tablicy jak i na tablecie. Do wyboru uczniowie mają kilkadziesiąt różnych kształtów do ułożenia kolorowych obrazków, także dzieci przedszkolne  (w języku angielskim).

Strona pod adresem:

https://www.transum.org/software/Tangrams/Template.asp

 

 

20.   Atrakcją interaktywnych podręczników są zawarte w niektórych tematach piosenki, których dziecko może najpierw posłuchać, potem wyłączyć wokalistę i ponucić melodię, a na koniec zaśpiewać samodzielnie do podkładu z linia melodyczną. Dla ułatwienia na bieżąco podświetlany jest właściwy tekst. Poniżej przykładowa lekcja z piosenką na powitanie wiosny -  Spotkania z wiosną….

Strona pod adresem:  https://podrecznikizklasa.pl/podreczniki-interaktywne/

 

21. Platforma edukacyjna Dzwonek.pl – udostępnia  bezpłatnie:  listę materiałów, interaktywnych ćwiczeń i e-podręczników. Jednocześnie informujemy, że lista ta stale się powiększa – zachęcamy do częstego odwiedzania strony!

 

Strona pod adresem:

https://www.learnetic.pl/lista-nieodplatnych-materialow-edukacyjnych-na-platformie- dzwonek-pl-aktualizowane/

 

 

Learnetic SA zachęca wszystkich zainteresowanych nauką na odległość do korzystania z bezpłatnej platformy www.dzwonek.pl   Jednocześnie, wydawca Learnetic  bezpłarnie udostępnia, na czas zamknięcia szkół i poradni spory fragment naszego bestsellera, (płatnego) programu z serii mTalent. Jest to fragment pierwszej części programów multimedialnych wspomagających naukę czytania, ze szczególnym uwzględnieniem metod sylabowych: Czytanie SY-LA-BA-MI cz. I – zestaw multimedialnych ćwiczeń do nauki czytania opartych na zbiorze sylab otwartych mogą Państwo skorzystać z następujących rozdziałów tego programu:

• Sylaby otwarte z literą D, F, R, L .

Strona pod adresem:  https://www.dzwonek.pl/Learnetic/Czytanie_SYLABAMI_cz_I/next/~structure

 

 

przygotowała:

mgr  Czesława Szponar-Nalewajska

psycholog

 

wykorzystano: strony internetowe;

konsultacje i materiały różnych PPP

(m.in. PPP w Poznaniu, w W-ie, Katowicach itd.)

 

---

 

Zadania terapeutyczne dla całej rodziny

 

Z uwagi na czas, który spędzamy teraz wspólnie, dziś przedstawiam kilka propozycji zadań do wykonania dla całej rodziny. Zadania te sprawią, że lepiej poznacie siebie, swoich bliskich oraz pozytywnie wpłyną na relacje między Wami.

 

1.      Zagrajcie wspólnie w grę planszową – jeśli chcecie możecie stworzyć grę samodzielnie. Porozmawiajcie o tym co to znaczy być dobrym graczem oraz o tym jak się czuje osoba wygrana i przegrana.

2.      Zastanówcie się nad tym, za co jesteście wdzięczni sobie nawzajem – zapiszcie imiona członków swojej rodziny oraz rzecz za którą jesteście tej osobie wdzięczni. Spróbujcie przeczytać, powiedzieć sobie o tych rzeczach: „Dziękuję, że…” Nie zapomnijcie tutaj o sobie – każdy niech powie za co jest wdzięczny także sobie. Czy to było trudne czy łatwe zadanie? Porozmawiajcie o tym.

3.      Stwórzcie swoją domową skrzynkę, pudełko, worek dobrego humoru. Za każdym razem, gdy wydarzy się coś dobrego, miłego, pozytywnego Tobie lub twoim bliskim zapiszcie to na kartce i wrzućcie do pudełka. Pamiętajcie! Drobne rzeczy też mogą cieszyć! Możecie do tego wracać, gdy będziecie mieć gorszy czas.

4.      Niech każda osoba w rodzinie zapisze na karteczce swoje największe marzenie (tak żeby pozostali nie widzieli). Następnie wymieszajcie kartki z marzeniami i czytajcie je po kolei próbując zgadnąć czyje jest to marzenie. Opowiadajcie sobie o swoich marzeniach.

5.      Pobawcie się w „emocjonalne kalambury”. Zapiszcie na karteczkach nazwy emocji, samopoczucia. Każda osoba losuje emocję, którą musi pokazać za pomocą mimiki, gestów. Pozostali członkowie rodziny zgadują o jaką emocję chodzi oraz opowiadają sytuację, w której dana emocja może się pojawić.

6.      „Rodzinny Detektyw”. Zadaniem detektywa jest zapisanie cech wspólnych i różnic pomiędzy nim  a pozostałymi członkami rodziny. Zaproś do zabawy rodziców i rodzeństwo. Następnie podzielcie się swoimi pomysłami. Czy jakieś cechy i różnice się powtórzyły?

7.      Stwórzcie drzewo genealogiczne swojej rodziny. Na dużym arkuszu papieru narysujcie, wklejcie zdjęcia, zaznaczcie członków swojej wielopokoleniowej rodziny. Zaznaczcie daty urodzin oraz inne ważne informacje. Doskonałym źródłem wiedzy o rodzinie są dziadkowie, z którymi możecie porozmawiać za pośrednictwem telefonu lub innych komunikatorów. Zróbcie zdjęcie swojego drzewa rodzinnego i wyślijcie do bliskich Wam osób.

 

 

 

Przygotowała:

Magdalena Nowicka-Chwastyk psycholog

 

 

 

---

 

 

 

Ćwiczenia rozwijające procesy pamięci

 

Psycholog naszej poradni p. Barbara Czuchta zachęca do wykonania z dziecmi przygotowanych przez nią ćwiczeń wspomagających rozwijanie pamięci u dzieci.

 

 

 

Karty pracy do pobrania w pdf.

 

 

 

---

 

 

O wirusie, który nosił koronę - opowiadanie o koronawirusie dla dzieci

 

 

Nie tak dawno temu, w odległym, a jednocześnie bardzo bliskim nam królestwie, które można zaobserwować wyłącznie pod mikroskopem, mieszkało sobie mnóstwo złych rodzin wirusów. Niektóre z nich wyglądały jak poskręcane robaczki albo bryłki z wypustkami, inne jak śmieszne, pstrokate pałeczki, a jeszcze kolejne przypominały pająki z geometrycznymi głowami. Zadaniem każdej rodziny było wywołać chorobę u ludzi, roślin lub zwierząt, im okropniejszą i złośliwszą tym lepiej. Można powiedzieć, że wszystkie wirusy wręcz ścigały się ze sobą, która rodzina sprawi, że pochoruje się więcej żywych organizmów. 

  

- Haa! Ja sprawiłem, że myszy leciała dzisiaj krew z nosa! - chwalił się jeden.

  

- A ja, że Staś wymiotował i wymiotował, a potem bolała go głowa i brzuch! - przerwał mu kolejny.

  

- Przeze mnie uschły wszystkie kwiatki w ogrodzie! 

  

- To jeszcze nic! Ja wywołałem wysypkę na całym ciele Kasi - zaśmiał się czwarty z wirusów.

  

I tak na wyrządzaniu krzywdy i chorób mijały wirusom całe dni. 

  

W końcu, rodziny wirusów zaczęły się nudzić. Pryszcze, bóle mięśni, katar, grypa... Wszystko to już przecież było! Przechwałki wirusów przestały im sprawiać jakąkolwiek przyjemność. Zwołały więc w swoim królestwie wielkie zebranie, na którym postanowiły stworzyć najgorszego wirusa na świecie, żeby każdy bał się go tak, jak jeszcze żadnego innego przed nim. 

  

Wzięły ogromny kocioł i wsypały do niego całe mnóstwo złych składników. Wymieszały wszystko, trochę podgrzały i czekały. Po jakimś czasie z kotła wyszedł najbrzydszy wirus, jakiego kiedykolwiek widziały - cały szary i oślizgły, z czerwonymi gąbeczkami, obsypany pomarańczowymi wypryskami. Wszystkie wirusy były z siebie bardzo zadowolone - przed tak brzydkim wirusem, każdy na pewno będzie czuł strach! 

  

Wirus szybko podporządkował sobie pozostałe rodziny; był tak zły i bezwzględny, że nawet kazał sobie zrobić złotą koronę i zbroję, której nikt nie zdoła pokonać. Wkrótce po ich otrzymaniu, opuścił królestwo wirusów i ruszył w świat. Atakowanie śmiesznych, zielonych roślin wydało mu się niepotrzebne, więc zaczął szukać zwierząt. Najpierw na swej drodze spotkał małego nietoperza. Dotknął go i sprawił, że nietoperz zaczął mocno kaszleć i wcale nie mógł latać. Następnie zainfekował całą jego rodzinę, która musiała spędzić długie tygodnie w jaskini.

  

Koronawirusowi to nie wystarczyło. Pragnął sławy i uznania w królestwie wirusów, a tego na pewno nie osiągnąłby kończąc na nietoperzach. Zdarzyło się, że pewnego razu do jaskini nietoperzy, wszedł człowiek. Wirus dostrzegł swoją szansę! O tak, choroby ludzi wirusy lubiły najbardziej i były z nich najbardziej znane! Nietoperz akurat kichnął na człowieka i wirus wystrzelił jak z procy. Człowiek na szczęście wcale nie mył rąk, więc koronawirus szybko dostał się najpierw do jego nosa, a następnie pokonał drogę do płuc. Trochę w nich pobuszował, żeby zobaczyć z czym ma do czynienia, a następnie zaczął wywoływać gorączkę, bóle całego ciała człowieka, duszący kaszel i osłabienie. Człowiek zaraził innych ludzi, którzy podobnie jak on kaszleli i kichali bez zasłaniania twarzy i bardzo rzadko się myli. W królestwie wirusów zapanowały czyste szaleństwo i radość - chorych było coraz więcej, a koronawirus rozhulał się w najlepsze; jego sława była tak wielka, że zaczęto nawet pisać o nim w ludzkich gazetach!

  

Tymczasem w świecie ludzi sytuacja nie przedstawiała się już tak kolorowo. Wszyscy zaczęli masowo zapadać na chorobę wywołaną przez koronowirusa. Szpitale były przepełnione, sygnał karetek non stop rozbrzmiewał na ulicach a lekarze, którzy mieli ręce pełne roboty, opadali powoli z sił. Ludzie nie wiedzieli jak sobie z nim poradzić, aż do czasu, kiedy najmądrzejsi z nich - naukowcy, zauważyli, że koronawirus bardzo nie lubi zwykłego mydła. Ten, kto często mył ręce, praktycznie wcale nie chorował. Pomocne okazywało się również zakrywanie buzi łokciem podczas kaszlu, dzięki czemu wirus nie mógł przedostawać się do innych osób. Niektórzy ludzie wcale jednak nie słuchali naukowców. Chodzili do sklepów, restauracji, organizowali imprezy, a kaszleli i kichali przy tym aż miło! A koronawirus tylko na to czekał. 

  

Najbardziej chorowali ludzie już na coś chorzy albo starsi - babcie i dziadkowie. Mieli bardzo dużo problemów, żeby wyleczyć się z choroby wywołanej przez koronawirusa. Świat ludzi pogrążał się w coraz większym chaosie, a wirus triumfował. Wtedy właśnie ludzie postanowili, że za wszelką cenę muszą znaleźć sposób, żeby go pokonać i uniemożliwić mu chodzenie od człowieka do człowieka. Postanowili więc... schować się przed nim we własnych domach! Wirus bardzo nie lubił domów ludzi. Dużo w nich było ohydnie pachnącego mydła, z każdego kąta patrzyły na niego groźnie wyglądające miotły, ścierki i mopy. Koronawirus był przecież wirusem światowym, królem wirusów! - kochał chodzić po galeriach handlowych, autobusach, pociągach, samolotach, uwielbiał latać na skrzydłach kaszlu. Aż tu nagle, kiedy skończył z jednym człowiekiem i rozglądał się za kolejnym na ulicy miasta, okazało się... że nikogo nie ma w pobliżu. Jeszcze przez jakiś czas chodził i szukał, przemieszczał się od jednego przystanku autobusowego do tramwajowego, pohuśtał się trochę na placu zabaw przy szkole, ale żaden człowiek się nie pojawił. W końcu wyszło słońce, popadał deszcz, spadł pierwszy śnieg, a koronawirus, nie mogąc chwalić się już przed innymi wirusami chorobami, które wywołał, zawstydzony i pokonany schował się gdzieś bardzo głęboko i prawie zniknął. 

  

wykorzystano stronę:

www.dzieckiembadz.pl

 

 

 

---

 

Ćwiczenia percepcji wzrokowej:

 

1. Układanie figur, kształtów, szeregów

• układanie wg wzoru (musimy przygotować wcześniej dwa komplety kolorowych figur np., wyciętych z kartonu). Układamy przed dzieckiem wzór ze „swojego” kompletu, np. czerwony trójkąt - żółte koło - niebieski kwadrat – czerwony kwadrat itd., następnie dziecko musi ułożyć taki sam wzór jak nasz;
• układanie z pamięci (układamy wzór, prezentujemy go dziecku przez pewien czas, np. 20 sekund i prosimy, aby uważnie się przyjrzało i postarało zapamiętać. Następnie składamy wzór, a dziecko odtwarza go z pamięci (wykorzystując do tego figury ze swojego kompletu).

2. Składanie pociętych obrazków

• wg wzoru (np. przecięte na kilka części dwie identyczne kartki pocztowe – rodzic układa swoją jako wzór, a następnie to samo robi dziecko)
• bez wzoru (można tu wykorzystać różne obrazki, pocztówki, zdjęcia – pocięte na kawałki)


3. Uzupełnianie braków na obrazkach
można w tym celu wykorzystać gotowe obrazki dostępne w Internecie, na których brakuje pewnych części – zadaniem dziecka jest rozpoznanie i nazwanie brakujących części/przedmiotów (np. brak nosa w rysunku twarzy).


4.Wyodrębnianie różnic miedzy obrazkami
można wykorzystać obrazki dostępne 
w dziecięcych gazetkach (zadaniem dziecka jest znaleźć różnice między obrazkami – ich ilość jest zazwyczaj określona, np. 5 różnic)

5. Różnicowanie położenia figur/elementów w przestrzeni
co jest blisko a co daleko? (np. podczas spaceru)

6. Wzrokowe rozpoznawanie kierunku ułożenia strzałek
wcześniej warto wydrukować na kartce kilkanaście strzałek w różnym kierunku, kształtowanie pojęć kierunku w górę, w dół, w prawo, w lewo, skośnie w lewy górny róg, skośnie w prawy dolny róg, itd. („pokaż mi te strzałki, które są skierowane w prawą stronę”)

7. Układanie obrazków po lewej i po prawej stronie
stołu/biurka/kartki (można poprowadzić umowną granicę, np. położyć długą linijkę na środku biurka i poprosić dziecko aby po lewej stronie ułożyło, np. czerwone klocki a po prawej zielone) 


8. Dobieranie wyrazów do obrazków
rodzic przygotowuje kilka obrazków, na których są np. sprzęty domowe, zwierzęta, zawody (ważne aby na obrazku był jeden element) a następnie podpisy (nazwy tych przedmiotów). Zadaniem dziecka jest właściwe przyporządkowanie nazwy do obrazka.

9. Układanie puzzli
najpierw z dużych puzzli, potem z coraz mniejszych (stopniowo zwiększamy również liczbę elementów).

10. Przerysowanie prostych figur i kształtów (koło, trójkąt)
najpierw w oparciu 
o prezentowany wzór, potem z pamięci – prezentujemy wzór przez kilka sekund potem chowamy go i dziecko rysuje z pamięci (ćwiczenie to rozwija również pamięć wzrokową bezpośrednią).

11. Opisywanie obrazków
tego, co się na nich dzieje, kto jest na obrazku, co robią osoby na danym obrazku (obrazki z książek, dziecięcych gazet).

12. Wyszukiwanie elementów na obrazku lub w otoczeniu
według nazwy („czy jest na tym obrazku jakieś zwierzę?”, „pokaż mi na tym zdjęciu wszystkie dzieci, które mają czapki”) lub według położenia („pokaż mi coś, co leży na stole”, „pokaż, które zwierzęta na tym obrazku stoją na łące”)

13. Opisywanie otaczającej rzeczywistości
wspólne obserwowanie prostych zdarzeń, czynności, a następnie opisywanie ich przez dziecko (np. podczas spacerów).

14. Gra w domino
zarówno obrazkowe, jak i literowe

15. Ćwiczenia pamięci wzrokowej
pokazujemy dziecku obrazek na kilka sekund i zakrywamy. Następnie pytamy: co było na obrazku? Ile było np. lalek, samochodów itp.?

Pamiętajmy, aby proponowane przez nas zadania były dla dziecka przyjemnością i okazją do miłego spędzenia czasu z rodzicami. Przy okazji ćwiczeń, które doskonalą percepcję wzrokową można nie tylko zapomnieć o nudzie (np. licząc żółte samochody, które mijamy 
w korku), ale przede wszystkim dobrze się bawić i pogłębiać swoje relacje z dzieckiem (np. układając razem z nim puzzle ze 100 elementów).

 

 

 

ćwiczenia przygotowała mgr Bogusława Stramel - pedagog

 

 

---

Ćwiczenia percepcji słuchowej:

 

 

1. Różnicowanie dźwięków z najbliższego otoczenia

• nazywanie ich i naśladowanie
• rozpoznawanie osób po głosie (można wcześniej nagrać głos osób z otoczenia dziecka – mamy, taty, babci, zadaniem dziecka jest rozpoznać, do kogo należy prezentowany głos);
• łączenie dźwięku z obrazkiem – np. czajnik (zdjęcie czajnika, konkretny przedmiot) z zaprezentowanym dźwiękiem (np. puszczonym z płyty);
• zabawa „Co słyszę?” – rodzic chowa się i prezentuje jakiś dźwięk (z otoczenia dziecka, np. szczekanie psa), zadaniem dziecka jest odgadnąć jaki to dźwięk.

2. Podział zdań na wyrazy i wyrazów na sylaby (wyrazy dwusylabowe, wyrazy trzysylabowe, wyrazy wielosylabowe)

3. Łączenie sylab w wyrazy
- Jaki to będzie wyraz, kiedy powiem pił-ka?  sa-mo-lot? Najpierw wyrazy składające się z 3 sylab, potem coraz trudniejsze.

4. Wyodrębnianie pierwszej głoski

- Co słyszysz na początku wyrazu  Ania/Ul/Ewa itp. Najpierw dziecko powinno opanować wyróżnianie samogłosek, a potem spółgłosek na początku wyrazu (biurko, samochód itp.)

5. Różnicowanie wyrazów podobnie brzmiących np. półka-bułka, kosa-koza

6. Zabawa w dobieranie wyrazów na określoną głoskę, tworzenie ciągów wyrazowych - („Teraz będziemy mówić wyrazy na literę a” itp.)

7. Łączenie głosek w wyrazy dzielenie wyrazów na głoski

• Jaki to wyraz kiedy mówię m-a-m-a?
• Jakie litery słyszysz w wyrazie domek – przeliteruj

8. Segregowanie wyrazów wg ilości sylab, głosek
rodzic przygotowuje karteczki z różnymi wyrazami (nazwy zwierząt, owoców itp., jeden wyraz na jednej karteczce.

Zadaniem dziecka jest przeczytać głośno każdy wyraz, podzielić go na sylaby lub głoski, a następnie przyporządkować do określonej grupy, np. grupy zielonej („Na zielonej kartce połóż te wyrazy, które mają trzy sylaby, a na żółtej te, które mają cztery sylaby”)

9. Szukanie ukrytych wyrazów w innych wyrazach np. ser-ce,   gra-bie (rodzic wypowiada te wyrazy, a zadaniem dziecka jest „znalezienie” innego wyrazu w prezentowanym).

10. Wspólne układanie i nauka rymowanek
uzupełnianie słów w znanych rymowankach, np. lata osa koło …., śnieżek prószy marzną ……   

11. Ćwiczenie pamięci słuchowej
rodzic prezentuje dziecku ciąg cyfr, wyrazów (np. owoców), zadaniem dziecka jest zapamiętać te elementy i odtworzyć w kolejności podanej przez rodzica (na początek trzy, cztery elementy, stopniowo coraz więcej).

12. Wspólna nauka piosenek, wierszyków, tekstów
można przygotować krótki teatrzyk, występ dla pozostałych członków rodziny. Występ przed babcią i dziadkiem i wypowiedzenie z pamięci wierszyka, układanie rymowanek, wyszukiwanie w otoczeniu wyrazów zaczynających się na literkę „p” – nauka może być świetną zabawą!

13. Wspólne czytanie

 

ćwiczenia przygotowała mgr Bogusława Stramel - pedagog

 

 

 

---

Ćwiczenia motoryki małej

 

 

Rezygnacja z kolorowanek i szlaczków nie oznacza wcale rezygnacji z ćwiczeń wzmacniających rękę dziecka. Są one konieczne i powinny być możliwie najczęstsze.

1.     Lepienie ćwiczy grafomotorykę

Mas plastycznych jest w sklepach pod dostatkiem, poczynając od klasycznej plasteliny, przez wszystkie ciastoliny, aż po księżycowe piaski i samoutwardzalne gliny. Warto też proponować dziecku inne masy: robione wspólnie z nim w domu.

Do ich wykonania potrzebne są składniki często znajdujące się w domu: skrobia ziemniaczana, przezroczysty klej szkolny, oliwka czy płyn do prania – przepisów na nie jest kilkadziesiąt, warto poszukać takiego, do którego składniki akurat mamy w domu. Z mas można lepić różne przestrzenne twory, płaskorzeźby, wyklejać nimi kartki lub po prostu bezcelowo ugniatać w dłoniach, rozciągać  – motoryka mała lubi takie ćwiczenia.

2.     Segregowanie ćwiczy grafomotorykę

To ćwiczenie doskonale rozwija także umiejętności matematyczne, bo pozwala wyodrębniać poszczególne zbiory, ale też dostrzegać ich części wspólne, klasyfikować i dokonywać analizy wzrokowej. Do takiej zabawy przydają się kolorowe pompony, drewniane ozdoby, piórka, ale też fasolki, guziki, czy inne drobiazgi znajdujące się w domu.

Przygotowując taki zestaw do pracy dla dziecka, warto w nim umieścić odpowiednie narzędzie do przenoszenia rzeczy: szczypce (metalowe do cukru, drewniane do ogórków), zaparzacz do herbaty czy klamerkę do bielizny – wymagają one użycia dokładnie tych mięśni, które potem umożliwiają trzymanie ołówka. Dziecko z użyciem narzędzi przenosi przedmioty z miseczki do miseczki (zawsze od strony lewej do prawej – taki jest kierunek pisania) lub rozkłada do przegródek (tu przydaje się paleta do farb lub pudełko na śrubki).

Stopień trudności ćwiczenia powinien wzrastać w miarę, jak dziecko wykonuje ćwiczenia coraz sprawniej: elementy stają się drobniejsze, mają więcej kolorów, przydzielenie ich do danej kategorii staje się mniej oczywiste.

3.     Przenoszenie ćwiczy grafomotorykę

Ta zabawa łączy się z poprzednią, ale do ćwiczeń ręki można też użyć: łyżeczki, którą dziecko przenosi sypkie produkty z jednego naczynia do drugiego lub pipetki (zakrapalcza), którą trzeba przetransportować wodę i umieścić w określonym miejscu. Różne barwniki dodane do wody urozmaicą zabawę.

4.     Układanie ćwiczy grafomotorykę

Do tych zabaw przydają się różne mozaiki, szczególnie takie wymagające chwytu dwoma palcami, jak kołeczki wkładane w tablicę czy koraliki, które potem się sprasowuje w obrazek. Dziecko może samo projektować wzór, ale też naśladować go – odtwarzać z przygotowanego szablonu. Taki rodzaj zabawy doskonali też koordynację wzrokowo-ruchową i ćwiczy spostrzegawczość

5.     Nawlekanie ćwiczy grafomotorykę

Czynność ta wymaga chwycenia w palce koralika i sznurka oraz umiejętnego przewleczenia. Do nawlekania służą przede wszystkim koraliki, ale też guziki, makarony, pocięte na kawałki ruloniki. W ten sposób dziecko może odtwarzać wzór (na przykład narysowany na kartce), tworzyć własne korale i bransoletki, którymi obdaruje bliskich.

6.     Szycie i wyszywanie ćwiczy grafomotorykę

Najprostsze ćwiczenie to przewlekanie sznurówki przez dziurki zrobione w dość grubym kartonie. Do bardziej skomplikowanych wyszywanek potrzebna jest igła. Duże, plastikowe igły są łatwe do nawleczenia, a zajęcie to jest bezpieczne i usprawnia palce.

Dziecko ćwiczy manewrowanie igłą i wyszywa przy użyciu grubych nici, włóczki, a nawet wstążek, może także przyszywać guziki czy koraliki. Starsze dzieci chętnie wyszywają z użyciem tradycyjnych narzędzi: igły, tamborka, muliny i tworzą w ten sposób obrazki i tradycyjne wzory.

7.     Kalkowanie ćwiczy grafomotorykę

Wystarczy do rysunku o wyraźnych konturach przyłożyć kalkę, papier śniadaniowy lub pergamin do pieczenia, aby przekopiować to, co znajduje się pod spodem. Pracuje wówczas nie tylko motoryka mała, ćwiczenia te wspomagają też umiejętność skupienia się na zadaniu i powracania wzrokiem do miejsca, gdzie trzeba kontynuować rysowanie linii.

8.     Prace domowe ćwiczą grafomotorykę

Małe paluszki usprawni samodzielne obieranie owoców i warzyw (zarówno przy pomocy obieraczki, jak i ręcznie – obranie mandarynki czy cebuli wymaga sporego skupienia na zadaniu), krojenie ich, przygotowywanie i wyrabianie ciasta.

Ogromnej precyzji ruchów i koncentracji wymaga nakręcanie nakrętek, wkręcanie śrubek. Także takie czynności jak przypinanie prania klamerkami do bielizny, dobieranie skarpet w pary i zwijanie ich razem, a nawet mycie i szorowanie (używanie spryskiwacza, trzymanie szczotki) wzmacniają ręce dziecka.

9.     Inne rzeczy, które ćwiczą grafomotorykę

Każda czynność, która wymaga drobnych, precyzyjnych ruchów dłoni oraz zamaszystych ruchów ramion, pomaga dziecku wzmocnić mięśnie potrzebne do pisania. Zamiast mozolnego kreślenia szlaczków dziecko może tkać, wrzucać monety do skarbonki, rysować labirynty, malować kredą po chodnikach, robić z liści ubranka dla lalek i co tylko przyjdzie nam do głowy – ważne, aby czynność ta była atrakcyjna dla dziecka i pozwalała na zaangażowanie się w nią.

 

ćwiczenia przygotowała mgr Bogusława Stramel - pedagog

 

 

 

 

---

 Jak wspierać dziecko i jego rodzinę w okresie pandemii i izolacji

Wszyscy znaleźliśmy się w zupełnie nowej sytuacji – w sytuacji pandemii. Każdy z nas musi wypracować sobie pozornie nowe, ale tak naprawdę od zawsze stosowane mechanizmy, sposoby radzenia sobie w trudnych sytuacjach. Przygotowałyśmy kilka propozycji, które mogą być inspiracją, w jaki sposób wspierać dzieci, młodzież, ich rodziny a także siebie w tej wyjątkowej sytuacji.

W sytuacji izolacji, trudności psychicznych musimy pamiętać, by dbać o te aspekty naszego życia, które poprawiają naszą odporność psychiczną i fizyczną.

W zaprezentowanych materiałach koncentrujemy się nad znaczeniem relacji społecznych, nad rolą i budowaniem sprawności emocjonalnej oraz oswajamy lęk, który jest nieodłącznym komponentem naszego życia.

 

Relacje społeczne.

https://go.ted.com/CefP

Film w języku angielskim, proszę o włączenie napisów w języku polskim (ikonka obok głośnika, wybór z listy). 

 

O czym jest film?

-  pokazuje jak ważne są dla człowieka relacje z ludźmi

-  jak dbać o relacje w sytuacji izolacji

-  jak wykorzystywać nowoczesne technologie do kontaktów.

 

·       Teraz relacje społeczne to głównie te, które możemy tworzyć w naszych domach.

·       Teraz rodziny mają czas by pogłębiać, zadbać o relacje z bliskimi.

·       Pamiętajmy o rodzinach, które nie mają umiejętności, chęci albo z jakiegoś innego powodu relacje pomiędzy członkami rodziny nie są poprawne, zdrowe. Zadbajmy o te dzieci, by również mogły mieć namiastkę pozytywnych relacji – zachęcajmy do kontaktu z rówieśnikami, z bliskimi, którzy zawsze dawali im wparcie.

·       Pozytywne doświadczenia społeczne są ważnym czynnikiem budującym naszą odporność fizyczną i psychiczną.

·       Zachęcajmy do korzystanie z różnych komunikatorów, które umożliwiają kontakt (również wizualny) z osobami bliskimi, z rodziną, ale także z przyjaciółmi.

·       Zachęcajmy dzieci do tworzenia spotkań za pomocą np. Skype albo WhatsApp.

·       Zachęcajmy dzieci do odbudowania zaniedbanych relacji - teraz mamy na to czas.  

 

Sprawność emocjonalna

https://go.ted.com/CcuD

Film w języku angielskim, proszę o włączenie napisów w języku polskim (ikonka obok głośnika, wybór z listy). 

O czym jest film?

- pokazuje, że sprawność emocjonalną budujemy przez całe swoje życie,

- sprawność emocjonalną budujemy w oparciu o świadomość i akceptację, że jedyną pewnością jest

  niepewność

- o tym, że odwaga to nie brak lęku, ale akceptacja go

- wewnętrzny ból zawsze się ujawnia

 

·       Starajmy się nie zaprzeczać emocjom, które odczuwamy.

·       Uczmy  tego  dzieci i młodzież.

·       Mówienie o trudnych dla nas emocjach spowoduje, że nie będą one odkładane i nie będą miały po jakimś czasie negatywnych dla nas skutków (choroby somatyczne, choroby psychiczne, trudności w relacjach).

·       Proponujmy dzieciom i młodzieży zabawy, ćwiczenia, które będą uświadamiały im ich stan emocjonalny.

·       Modelujmy jako dorośli przyznawanie się do naszych emocji – nawet jeśli jest to dla nas trudne.

 

Lęk jest naturalny i pomocny (artykuł w załączniku)

 

Artykuł - w pdf.

            Przyznawajmy się do naszego lęku przed dziećmi, dzięki temu one uczą się, że też mają do tego prawo. Lęk jest emocją pierwotną, która informuje nas o tym czego się obawiamy. Jednocześnie zapewniajmy im wsparcie tak aby odczuwany lęk nie przemienił się w panikę. Chodzi o lęk w odpowiednim natężeniu, który spowoduje że będziemy działać produktywnie, który będzie nas mobilizował do odpowiednich zachowań.

 

************

I jeszcze polecamy infografikę dr Wojciecha Glacy z Uniwersytetu Gdańskiego, zdobywcy tytułu Popularyzatora Nauki za rok 2019 "Mózg w czasach zarazy.Jak sobie poradzić  ze stresem i lękiem". to obraz, który przejrzyście pokazuje, jak stres wpływa na nasz mózg, ale co najważniejsze, pokazuje też jak sobie z doświadczanym lękiem radzić.Szczególnie polecam analizę zielonych pól w infografice. Prezentowane rozwiązania są możliwe!

 

 

 

Opracowanie :

Magdalena Nowicka- Chwastyk - psycholog

Halina Sikora-Grabowska - pedagog

 

 

 

---

Na wstępie kilka słów do Rodziców:

 

Drodzy Rodzice,

sami wiecie, jak ważna jest rozmowa z dzieckiem, bycie blisko niego, zwłaszcza w trudnych sytuacjach. 

Bez względu na to ile mamy lat- pięć, piętnaście, czterdzieści, czy osiemdziesiąt, trudno nam poukładać to, co się teraz dzieje. 

Sytuacja, w której się znaleźliśmy, budzi wiele emocji zarówno wśród nas, dorosłych, jak i wśród dzieci.

Drodzy Rodzice,

koronawirus okazał się nieproszonym gościem. Sparaliżował codzienną rutynę i spowodował wiele ograniczeń. Gro placówek zawiesiło swoje działania, rekomenduje się nam pozostawanie w domu i ograniczanie do minimum kontaktu bezpośredniego z drugim człowiekiem.

Jako dorośli przeżywamy w tym okresie wiele skrajnych emocji - od lęku spowodowanego mało optymistycznymi doniesieniami o rozprzestrzenianiu się koronawirusa w naszym kraju, poprzez złość w związku z zablokowanymi działaniami, aż po przygnębienie. Sytuacja niewątpliwie jest trudna. To nowe doświadczenie dla nas wszystkich. Nie wolno nam jednak zapominać o naszych dzieciach, które, choć jeszcze niewiele rozumieją z aktualnych wydarzeń, doświadczają ich konsekwencji. Im młodsze dziecko, tym bardziej konkretny poziom rozumowania. Zdecydowanie jednak powinniśmy podjąć próbę dyskusji i wyjaśnienia zastanej sytuacji naszym pociechom.

Autorka bajki, którą będziecie mieli Państwo okazję przeczytać, w przemyślany sposób łączy istotne elementy sytuacji, w której się znaleźliśmy. Bajka wyjaśnia, edukuje oraz zwraca uwagę na  emocje dziecka. Jeżyk - główny bohater - musiał zostać w domu ze względu na wirusa, który spowodował zamknięcie jego szkoły. Zarządził tak Borsuk, który jako szef polany był władny podjąć taką decyzję. Ponadto dowiaduje się, że aby „wirus go nie złapał” nie wystarczy zostać w norce, trzeba jeszcze dokładnie myć ręce mydłem i dbać o higienę. Mama Jeżyka zauważa jego strach, wyjaśnia jak działają wirusy i dostarcza dodatkowych informacji. Warto zwrócić uwagę, że ogranicza się jedynie do informacji niezbędnych, będąc czujną na potrzeby Jeżyka. Pozwala także na smutek spowodowany rozłąką z kolegami i koleżankami. Dodatkowo pomaga synkowi zorganizować powstałą w wyniku zawieszenia zajęć szkolnych przestrzeń oraz wskazuje, w jaki sposób można zadbać o kontakt z przyjaciółmi w czasach, kiedy nie będzie można się spotykać. Ponad wszystko zapewnia o swojej miłości i stwarza przestrzeń do zadawania pytań.

Drodzy Rodzice, zapraszam Was zatem, abyśmy korzystali z przykładu mamy Jeżyka objaśniając naszym dzieciom aktualną rzeczywistość, dostarczając rzetelnych informacji i otwierając się na ich emocje. Pomóżmy w poszukaniu zajęć i form kontaktu z tymi, którzy są dla dziecka ważni.

Poniższa bajka autorstwa psycholog i nauczycielki Marty Mytko jest doskonałym narzędziem do tego, by pomóc poukładać obecną sytuację przedszkolakom oraz dzieciom w młodszym wieku szkolnym. Zachęcam Państwa do odczytania bajki wraz z dzieckiem, zrobienia do niej ilustracji. Warto też zapytać dziecko o to, jak ono czuje się w związku z koniecznością pozostania w domu. Państwa obecność i otwartość na uczucia dziecka na pewno pozwolą mu poczuć się swobodnie i bezpiecznie. Zapraszam też Państwa do tego, by wspólnie z dzieckiem stworzyć listę aktywności na nadchodzący czas. Chwile spędzone razem dostarczą dziecku przyjemnych wspomnień. 

 

A oto bajka:

 

Słońce zaświeciło w okno pokoju Jeżyka Bartka. Jeżyk przeciągnął się leniwie, rozejrzał dookoła. Wydawało się, że już późno. Dlaczego mama go nie obudziła? Czyżby dziś nie szedł do leśnej szkoły?

 Zaskoczony Bartek poszedł do kuchni. Mama siedziała przy stole i spokojnie piła leśną kawę (czy wiesz, że da się ją zrobić z żołędzi?). Jeżyk podszedł do niej i zapytał:        - Czy dziś nie idziemy do leśnej szkoły?

- Niestety nie – odpowiedziała mama. – Ja będę pracowała tutaj, w naszej norce, a ty zostaniesz ze mną.

- Dlaczego? – zapytał zaskoczony Jeżyk.     

- Ponieważ nie chcemy, aby złapał nas wirus – wytłumaczyła mama. 

 Jeżyk szeroko otworzył oczy. Jaki wirus? Co to takiego? Bartek nigdy wcześniej nie słyszał tego słowa. Mama najwyraźniej zorientowała się, że Jeżyk nie zrozumiał, więc dodała:

- Wirusy są bardzo malutkie, nie widać ich gołym okiem. Czasem przyczepiają się do kogoś i mogą wtedy spowodować chorobę.

Bartek przestraszył się, bardzo nie chciał być chory. Mama wyjaśniła jednak, że ten wirus, który ostatnio się pojawił, jest raczej niegroźny dla małych dzieci i młodych osób.  

          - Pamiętasz, jak niedawno miałeś kaszel i bolała cię głowa? Położyłeś się wtedy do łóżka, a ja przynosiłam ci herbatkę z rumianku. Wtedy też miałeś wirusa, tylko nieco innego – przypomniała Bartkowi mama. - Ten wirus, który sprawił, że nie pójdziesz do leśnej szkoły, działa podobnie, ale dla osób starszych może być groźny. Dlatego   pan Borsuk, przewodniczący zwierzątek na naszej polanie, zadecydował, że wszyscy zostaną w norkach.

- Mamo – zastanawiał się Bartek – a jak wirus to robi, że łapie różne osoby?

- To bardzo dobre pytanie, Jeżyku. Wirus mieszka w naszym katarze, naszej ślinie. Jeśli ktoś kichnie i nie zakryje noska, może niechcący wysłać wirusa w świat. Dlatego tak ważne jest, żebyśmy dbali o czystość. Wirus bardzo nie lubi mydła, to jego największy wróg!

- Czy to dlatego wczoraj przyniosłaś do domu kilka kostek mydła lipowego?

 - Dokładnie tak. 

- A jutro będę mógł już wrócić do moich przyjaciół? – dopytywał Jeżyk.

 - Jutro jeszcze nie, przez najbliższe dni zostaniesz ze mną w naszej norce  – wytłumaczyła mama.  Jeżyk posmutniał. Wiedział, że będzie tęsknił za Wiewiórką Tosią, Krecikiem Wojtkiem i Kameleonem Olafem. Najbardziej będzie mu brakowało pani Sowy. Mama dostrzegła smutną minę synka.                

- Chyba będziesz tęsknił za kolegami… Jeśli chcesz, możesz do nich napisać list, a ja go wyślę wietrzykową pocztą.         

- Świetny pomysł! – wykrzyknął jeżyk. – A co jeszcze będziemy robić? Mamy tyle czasu…

- A na co masz ochotę? – zapytała mama i wyjęła wielki, pomarańczowy liść, który znalazła ubiegłej jesieni. 

Na liściu Jeżyk narysował wszystkie swoje pomysły: pieczenie kasztanowo-żołędziowych ciasteczek,  układanie puzzli (pani Sowa w leśnej szkole dała dzieciom piękne puzzle ukazujące różne kwiaty), leśna gimnastyka, malowanie farbkami na korze, czytanie bajek, zabawa ludzikami z żołędzi. Gdy skończył, pokazał mamie swoje dzieło.

- Świetnie, może codziennie będziemy robili jedną z tych rzeczy? – zaproponowała mama. – Wtedy czas szybko nam upłynie.

- To dobry pomysł! – wykrzyknął Bartek. – Poza tym będę pisał listy dla moich przyjaciół. Czy sądzisz, że mógłbym napisać też do pani Sowy?

- Oczywiście! Poza tym pamiętaj, że zawsze możesz porozmawiać ze mną. Bardzo cię kocham i chętnie odpowiem na wszystkie twoje pytania.

 Bartek natychmiast wziął się do pracy. Kilka dni później wietrzyk przyniósł Bartkowi dużą, szarą kopertę. Czy wiesz, co w niej było? 

List od pani Sowy! „Kochany Bartku! Ja także za Tobą tęsknię. Cieszę się, że dbasz o siebie, myjesz ręce i zakrywasz nosek, gdy kichasz. Bardzo podobają mi się Twoje pomysły na zabawy. Może po powrocie do leśnej szkoły wszyscy upieczemy kasztanowo-żołędziowe  ciasteczka?  Pozdrawiam serdecznie Pani Sowa”

Bartek był bardzo szczęśliwy. Już nie mógł się doczekać powrotu do szkoły.

 

 

A po bajce:

 

Porozmawiajcie z Waszym dzieckiem:

- o tym jak czuł się jeżyk Bartek, kiedy mama przekazała mu nowinę (oraz innych uczuciach, które przydarzyły mu się w związku z epidemią).

- kim jest Borsuk, który wydał decyzję dla wszystkich mieszkańców leśnej polany

- jakie trudności napotkał Jeżyk przez koronawirusa (brak spotkań z przyjaciółmi, nuda, konieczność pozostania w domu)

- dlaczego mycie rąk jest takie ważne w walce z wirusami.

- jak to się dzieje, że wirusy się rozprzestrzeniają

- co można robić, kiedy nam się nudzi.

 

Zróbcie razem:

1. Ilustrację do bajki. Niech dziecko nada jej wyjątkowy charakter!

2.Stwórzcie własną listę aktywności i umówcie się, że codziennie wybierzecie jedną pozycję z listy, aby umilić wspólnie spędzany czas.

3.Stwórzcie własnego koronawirusa. Narysujcie, ulepcie, wyklejcie. Porozmawiajcie przy tej czynności o tym, jak zadbać o własne zdrowie.

4.Wykonajcie wspólnie instrukcję mycia rąk, którą powiesicie w waszej łazience i/lub w innym widocznym miejscu, aby przypominała o zachowaniu zasad higieny.

5.Wykorzystajcie obrazki, aby nazywać emocje Jeżyka.

6.Skorzystaj z okazji i pokaż dziecku, że w tej sytuacji swoje szczególne zastosowanie mają komputer i Internet. Możesz pokazać, że pisanie maili to dobry sposób na podtrzymacie kontaktu, a skaner umożliwia wysłanie laurki do ukochanej osoby. Możesz także rozważyć rozmowę video z ulubionym kolegą lub koleżanką.

 

Opracowała:

psycholog mgr Barbara Gajewska

Z wykorzystaniem treści zawartych na stronie:

www.dzieciecapsychologia.pl

 

 

 

 

Ćwiczenie - zadbaj o siebie

 

Tym ćwiczeniem rozpoczynamy cykl zadań wspierających, rozwijających, które będziecie mogli wykonywać ze swoimi dziećmi w domu.

 

W tym trudnym dla wszystkich czasie izolacji warto zastanowić się w jaki sposób można zadbać o swoje ciało, o swoje emocje oraz o kontakty z innymi ludźmi. Należy wypisać wszystkie pomysły jakie przychodzą Wam do głowy (popatrz na załączoną kartę pracy). Ważne żeby każdy miał swoją kartę pracy (wydrukowaną lub narysowaną), którą wypełnia sam a później każdy odczytuje i przedstawia swoje pomysły. Dzięki temu każdy z nas może poznać nowe pomysły na dbanie o siebie w tych trzech obszarach. To ćwiczenie pokaże także czego potrzebują wasze dzieci w tym czasie. Na koniec każda osoba wybiera jedną czynność, którą może zacząć robić już teraz aby zadbać o swoje ciało, emocje lub kontakty z innymi ludźmi. Zachęcam do pracy całe rodziny – dzieci jak i rodziców.

Karta pracy - do pobrania w jpg.

 

 

 Opracowała: Magdalena Nowicka-Chwastyk - psycholog

---

 

Propozycje ćwiczeń dla dzieci z problemem dysleksji rozwojowej

 Ćwiczenia usprawniające analizator wzrokowy

• Wyznaczanie granic wyrazów w tekście napisanym bez przerw, wstawienie znaków interpunkcyjnych w odpowiednich miejscach.
• Gra w scrabble, domino obrazkowe, literowe lub sylabowe.
• Czytanie tekstu napisanego różną czcionką.
• Dopasowywanie słów do wzorca graficznego, np.: „Przyporządkuj odpowiednie wyrazy do zaprezentowanego obrazka”.
• Usuwanie z tekstu wyrazów, które są niepotrzebne.
• Wyszukiwanie innych słów, które ukryły się w wyrazach, np. „Jakie słowa kryją się w wyrazach: waleń, obibok, zlewozmywak, słońce, kotwica?”.
• Wyszukiwanie różnic w obrazkach lub słowach.
• Dobieranie par identycznych obrazków.
• Rozpoznawanie obrazków opisywanych słownie.
• Zabawy typu „Kto zmienił miejsce?” albo „Do czego to pasuje?”.
• Dobieranie postaci do ich cieni albo konturów.
• Porządkowanie historyjek obrazkowych.
• Opowiadanie historyjki przedstawionej na obrazkach.
• Dobieranie części do całości.
• Układanie puzzli lub ilustracji po uprzednim ich przecięciu.
• Nazywanie czynności przedstawionych na rysunkach.
• Szeregowanie figur według określonych zasad.
• Różnicowanie figur geometrycznych pod względem koloru, kształtu, wielkości itp.
• Obrysowywanie prostych figur, łączenie kropek, kopiowanie przez kalkę.
• Rysowanie z pamięci lub pod dyktando.
• Odtwarzanie z pamięci prostych układów klocków.
• Zabawy w geometryczne domino, geometryczne loteryjki i mozaikowe układanki.
• Segregowanie liter, np. „Z rozsypanych liter otocz kółkiem wszystkie literki K”.
• Wyszukiwanie tej samej litery w tekście.
• Wyodrębnianie sylab w wyrazach.
• Wyszukiwanie w tekście takich samych wyrazów lub wyrazów podobnych.

 Ćwiczenia usprawniające analizator słuchowy

• Układanie z podanych słownie wyrazów jak największej ilości nowych wyrazów.
• Zabawa w głuchy telefon.
• Wymyślanie słów, które kończą się na ostatnią sylabę wyrazu podanego wcześniej przez innego ucznia (wyrazowe domino).
• Ćwiczenia z wykorzystaniem nagrań odgłosów zwierząt, dźwięków instrumentów muzycznych, odgłosów dochodzących z kuchni („Co usłyszałeś? Zgadnij, co to jest?”).
• Wyklaskiwanie lub wystukiwanie struktur dźwiękowych według podanego wzoru.
• Napisanie planu wydarzeń lub wykonanie ilustracji do przeczytanego na głos przez nauczyciela fragmentu tekstu.
• Określanie strony, z której dochodzi dźwięk.
• Kończenie rozpoczętych zdań lub sylab.
• Podział zdania na wyrazy i wyrazu na sylaby.
• Liczenie słów w zdaniu.
• Różnicowanie znaczenia wyrazów, które brzmią podobnie, np. „Wymów i powiedz, czym się różnią słowa: panna – pana, kura – góra, wybij – wbij, drwij – drwi”.
• Układanie wyrazów z sylab lub uzupełnianie wyrazów brakującymi sylabami.
• Dobieranie podpisów do obrazków.
• Wyodrębnianie głosek w wygłosie, śródgłosie i nagłosie.
• Różnicowanie głosek podobnych fonetycznie.

Ćwiczenia redukujące zaburzenia lateralizacji i orientacji w przestrzeni

• Kreślenie w powietrzu dużych kulistych kształtów obiema rękami.
• Zamalowywanie dużych powierzchni obiema rękami.
• Kreślenie równocześnie obiema rękami określonych wzorów.
• Lepienie z plasteliny.
• Zbieranie drobnych elementów obiema rękami.
• Obrysowywanie szablonów figur geometrycznych ręką dominującą.
• Usprawnianie ręki dominującej poprzez: rysowanie po śladzie, rysowanie szlaczków, kreślenie znaków literopodobnych.
• Różnicowanie lewej i prawej strony ciała.
• Odtwarzanie układów gimnastycznych prezentowanych przez nauczyciela.
• Określanie położenia przedmiotów względem siebie (u góry, niżej, wyżej, po lewej stronie od…).
• Rozwiązywanie labiryntów („Znajdź drogę do…”).
• Wykonywanie określonych ruchów na sygnał („Przykucnij, gdy przestanie grać muzyka”).
• Zabawy ruchowe („Idź prosto, zatrzymaj się, dwa kroki w lewo, jeden krok w tył, trzy kroki w prawo…”).

Ćwiczenia koordynacji wzrokowo-ruchowej i zdolności grafomotorycznych

• Zabawy ze skakanką, ćwiczenia na równoważni, ćwiczenia marszu, biegu.
• Zabawy z piłką, balonem, woreczkami.
• Rzucanie do celu.
• Przenoszenie piramidek klocków tak, by się nie rozsypały.
• Rozpoznawanie przedmiotów z zawiązanymi oczami.
• Wydzieranki, wyklejanki, wycinanki, kolorowanki.
• Lepienie w glinie.
• Zabawy konstrukcyjne, majsterkowanie.
• Nawlekanie koralików na sznurek.
• Przyszywanie guzików, haftowanie.
• Malowanie pędzelkiem na szkle.
• Układanie kompozycji według wzoru.
• Malowanie w obrębie konturów.
• Kończenie rysunku według prezentowanego wzoru.
• Pisanie palcami zamoczonymi w farbie na dużych arkuszach.

Ćwiczenia na czytanie ze zrozumieniem

• Wypełnianie luk w tekście.
• Nadawanie tytułów akapitom przeczytanego tekstu.
• Rozwiązywanie rebusów.
• Ćwiczenia gałek ocznych w celu poszerzenia pola widzenia.
• Tworzenie pytań do przeczytanego tekstu.
• Czytanie z przesłonką – w okienku najpierw widać pojedyncze wyrazy, by na koniec odkryć całą linijkę tekstu.

 Ćwiczenia ortograficzne

Stosujcie system kropek. Nie wskazujcie palcem dziecku błędu! Przez to staje się ono biernym uczestnikiem procesu nauki ortografii ( i nie tylko)! Zaznaczcie kropką na marginesie tekstu znaleziony przez Was błąd ( ilość kropek oznacza ilość błędów w wersie). Umówcie się z dzieckiem na sposób kodowania błędów. Np. kropka zielona –typowe błędy ortograficzne, żółta - zniekształcenia wyrazu, fioletowa - błędy interpunkcyjne, itd. Ogranicza Was tylko Wasza wyobraźnia!

Dziecko SAMODZIELNIE wyszukuje, sprawdza ze słownikiem i samodzielnie skreśla kropki po wyszukaniu błędu! A co z błędnie zapisanymi wyrazami? Dziecko NIE PRZEKREŚLA ICH! Przekreślenie- to podkreślenie! Przecież nie chcemy, by pamiętało błędny zapis! Wyraz z błędem dziecko przekreśla korektorem w taśmie, tzw. myszką. Wtedy na jasnym, białym polu zapisuje POPRAWNIE wyraz. Jasne, białe pole powoduje „świecenie” wyrazu, jest jakby neonem i to poprawnie zapisanym neonem. To ten tekst ma być pamiętany, a nie przekreślony!

• Konieczna jest praca ze słownikiem ortograficznym.
• Krzyżówki ortograficzne.
• Tworzenie wyrazów pokrewnych do wyrazów z trudnością ortograficzną, np. marzec – marcowy.
• Założenie zeszytu pracy, w którym dziecko tworzy własny słownik ortograficzny – zapisuje wyraz, który sprawia mu trudność (np. pożyczka), literkę „ż” należy podkreślić na czerwono. Potem dziecko pisze uzasadnienie pisowni wyrazu, dopisuje wyrazy pokrewne, przysłowia, wyrażenia i związki frazeologiczne do danego wyrazu, jak i do słów z rodziny wyrazów. Może wykonać również rysunek, który pomoże mu zapamiętać trudny wyraz.

Przykładowe ćwiczenia:

1) Dopisz do podanych wyrazów takie ich formy, by zachodziła wymiana „rz” na „r”.

morze - …
lekarz - …
tworzyć - …
powtórzyć - …

2) Podziel tekst na wyrazy, by miał on sens. Przepisz go. Przestrzegaj zasad ortograficznych i interpunkcyjnych.

Jużskończyłsięrokszkolnyporozdaniuświadectwwszyscyodetchnęlizulgąnareszciekażdyodpocznieuczniowieprzestanąsięuczyć(jakbywogólesię

uczyliprzezcałyrokszkolny)nauczycieleprzestanąchodzićdopracyapaniesprzątaczkibędąmogływreszcieposprzątaćiniktimwnajbliższymczasie niezakłócispokoju

3) Usuń z tekstu wyrazy, które nie są potrzebne.

Janek poszedł nareszcie potrzeba spać. Marudził dość dobro długo, że nie jest mały śpiący. W końcu zmęczenie narzędzia wzięło górę szczyt. Dziecko samo poszło na basen do łazienki i umyło się zrobiło pod prysznicem.

4) Z podanych wyrazów ułóż jak najwięcej nowych słów, np. mandarynka – dary, draka, manna, kara, mara, rynna, dama.

lokomotywa - …
krasnoludki - …
urzeczywistnienie - …
różnokolorowy - …

5) Uzupełnij wyrazy cząstką „-erz” lub „-arz”.

mur… koryt… maryn…

żołni… kołni… zmi…ch

tw… licht… tal…

6) Utwórz wyrazy.

bud- …..,ham-……, rys-……..
podar- …….,……..-uje
ład-……., opiek-……..,…….. -ulec
………-unek, hod- ……..kas-………

7) Ułóż podane wyrazy w kolejności alfabetycznej i podkreśl „rz”.

rześki, narzeczona, zwierzę, spojrzenie, zarzut, burza, Rzym, egzemplarz, chrzan, wierzba, urząd, porządek, orzeczenie, kurz, tchórz, marynarz, jarzyna

8) Uzasadnij, że „ó” wymienia się na „o”, „a” lub „e”. Uzupełnij.

mój - … … - chłodno … - twoje wódz - … … - swoje
zespół - … trójka - … … - gniecie rój - … … - plecie
róg - … łóżko - … … - brzoza wzór - … samochód - …
twórca - … … - mrozy obwód - … … - czworo spokój - …

9) Uzupełnij zdania wyrazami w nawiasach, odpowiednio zmieniając ich formę. Podkreśl zakończenia „-ów”, „-ówka”, „-ówna”.

Asia nie lubi (lody) … .
Mama ma dużo różnych (kłopoty) … .
Wysokich (płoty) … nikt nie przeskoczy.
Nie lubię czyścić (buty) … .
Córka pani Maliszowej to (Malisz) … .
W mojej okolicy jest dużo (ogrody) … .
Hodowla (króliki) … stała się bardzo opłacalna.

10) Utwórz wyrazy pokrewne do podanych, by zachodziła wymiana „ż” na „g”, „dz”, „h”, „s”, „ź”, „z”.

drużyna - …
książka - …
można - …
odważny - …
potężny - …
mrożenie - …
gwiżdże - …
dróżka - …
każę - …

11) Znajdź w ciągu wyrazowym słowa z „ż”.

żółwróżkabażuróż

12) Uzupełnij zdania podanymi wyrazami: odniósł, szóstkę, obóz, mróz, podnóża, podróż, krótki, rój, mój.

Zimą dzień jest bardzo … .
Tęgi … szczypał w nos i uszy.
Karol planował długą … .
Żołnierz … w walce zwycięstwo.
… kolega napisał klasówkę na … .
Nasz … rozbiliśmy u … gór.
Pszczelarza zaatakował … pszczół.

13) Przeczytaj uważnie tekst, a następnie zasłoń kartką i uzupełnij luki w zdaniach.

Kasia i Asia przyrzekły mamie, że będą się grzecznie bawiły i nie pójdą nad rzekę. Zabrały ze sobą żółwia Grzegorza i poszły do parku bawić się wśród drzew.

Kasia i Asia … mamie, że będą się … bawiły i nie pójdą nad … . Zabrały ze sobą … Grzegorza i poszły do parku bawić się wśród … .

Pojutrze rozpoczną się zawody rowerzystów. Udział wezmą zawodnicy z różnych szkół i przedszkoli z całego miasta. Trenerzy wszystkich drużyn mają dużo pracy.

Pojutrze rozpoczną się zawody… . Udział wezmą zawodnicy z … szkół i … z całego miasta. … wszystkich drużyn mają … pracy.

Wszystkie wyżej zamieszczone ćwiczenia są propozycjami! W oparciu o zamieszczone pomysły możecie Państwo stworzyć z dzieckiem jego własną bazę ćwiczeń, zadań. Ogromną rolę w uzyskaniu pozytywnych efektów działań ma poczucie bezpieczeństwa, brak rywalizacji, zmienność zadań, świadomość zabawy, systematyczność a przede wszystkim poczucie sprawstwa.

Inspirujcie dzieci do tworzenia. Zachęcajcie, by ćwiczenia były ich pomysłami w oparciu o wcześniej poznaną zasadę.

Zamieniajcie się rolami, to tak zmienia widzenie „spraw oczywistych”, pozwala doświadczyć radości ale i trudności z jakimi  ma do czynienia Wasze dziecko !

Życzę powodzenia Dzieciom i Rodzicom!

Polecane strony:

·       https://harmonia.edu.pl/pl/c/%E2%80%A2-dysleksja/36

·       https://edugrafika.pl/?gclid=EAIaIQobChMI1p70gP636AIVEkTTCh05PApfEAMYAyAAEgL04_D_BwE

·       https://parenting.pl/

·       https://ortograffiti.pl/Metoda-Ortograffiti/Metoda-Ortograffiti.-Klasy-IV-VI/Ortograffiti.-Czytam-rozumiem-pisze

·        https://www.ore.edu.pl/2015/03/bank-dobrych-praktyk/  a tam odnośnik do tekstu:

Program terapeutyczny - Ortograficzna corrida - dla uczniów ze specyficznymi trudnościami w pisaniu

 

                                                                                                        Opracowała: Halina Sikora-Grabowska-pedagog

 

 

---

Ćwiczenia na poprawę koncentracji

1. Kopiowanie wzorów – w jednej kolumnie tabeli zamieszcza się znaki, cyfry i litery, które dziecko musi umieścić w identyczny lub lustrzany sposób w drugiej kolumnie tabelki.
2. Odnajdywanie błędów w tekście – w tekście zamieszcza się jakiś dodatkowy znak albo cyfrę lub dopisuje dodatkową (niepotrzebną) literę. Litery można również zamienić miejscami w danym wyrazie. Zadanie dziecka polega na odnalezieniu błędów i dodatkowych znaków.
3. Labirynty – dziecko musi odnaleźć drogę wyjścia z labiryntu. Trudniejsza wersja polega na samodzielnym narysowaniu labiryntu, który ma pokonać kolega z ławki.
4. Rozwiązywanie matematyczno-logicznych łamigłówek – dobrymi ćwiczeniami na koncentrację uwagi są sudoku, kakuro lub hitori, dostępne w wersji papierowej, jak również w Internecie.
5. Odszyfrowywanie liter – różne symbole i znaki stanowią zaszyfrowane litery, które trzeba odgadnąć i ułożyć w słowa.
6. Wyszukiwanie – w danym ciągu liter i cyfr należy odnaleźć wskazany ciąg znaków.
7. Odnajdywanie różnic – zabawa polega na odnalezieniu przez dziecko jak największej ilości różnic dzielących dwa pozornie identycznie obrazki.
8. Wykreślanka – zadanie polega na wykreśleniu z szeregu wyrazów tych słów, które znaczeniowo nie pasują do pozostałych.
9. W każdym słowie zmień jedną literę w taki sposób, by utworzyć nowy wyraz:

            nic - … brać - … len - ... wiec - … kok - … pąk - … rak - ...

10.  Skreśl słowa, które nie pasują do pozostałych w linijce.

mleko chleb serek kamień jajko masło
miska garnek patelnia lodówka talerz szklanka
jajko kurczak szczenię kura kogut kurczątko
woda budyń sok kawa herbata mleko

11.   Podkreśl te liczby, w których znajduje się cyfra 3.

            13, 242, 516, 987, 456, 729, 321, 263, 414, 903, 101, 991, 314, 872, 486, 172, 809

12.  Wśród wypisanych niżej liter 10 razy powtarza się słowo KOP. Zakreśl je.

KRUTYWSKOPBSCDTYKOPMLKINCZASZCZKOPMLINKOPMNBCVZXASDFGHJKLJHGFDSAPOIUYTREWQKOPPRPJHGKOPMNBIUJFKOTIKMNIUTYWASDYHUKRYKOPPODUSZKOWIECYTRUSKOPMNIFGHJKKOPNIKKOPMLASHUWYKICVHUN

13.  Narysuj w powietrzu lewą a następnie prawą ręką najszybciej jak potrafisz: 

•  gwiazdę
•  choinkę
•  krzesło
•  stół
•  słońce 

14.  Narysuj znak nieskończoności najpierw jedną, później drugą ręką a następnie splecionymi dłońmi.

15.  Napisz swoje imię i nazwisko od tyłu do przodu. 

16.  Zapamiętaj następujące wyrazy korzystając z metody wizualizacji i skojarzeń. Masz na to 1 minutę.

1. bałwan
2. gwiazdka
3. lalka
4. piłka
5. ołówek
6. butelka
7. rower

      A teraz powtórz wyrazy w kolejności od pierwszego, a następnie zaczynając od   ostatniego.

17.  Zapamiętaj następujące wyrazy z gwary góralskiej wraz z ich znaczeniem korzystając z metody wizualizacji i skojarzeń. Masz na to 2 minuty. 

• BAKUTY - kluski ziemniaczane
• CUSKA - płaszcz
• JUHAS - pasterz owiec
• KŁABUK - kapelusz góralski z muszelkami i piórkiem
• MATUŚ - mama
• OMASTA - natłuścić, posmarować
• PAROBEK - kawaler
• WATRA - ognisko

18.  Puzzle - doskonała zabawa i trening koncentracji oraz koordynacji wzrokowo-ruchowej.

19.  Memory - gra, w której należy zapamiętać pary odwróconych obrazków. Kto zbierze więcej par, ten wygrywa. Znakomity trening pamięci, koncentracji u dziecka. Przy okazji radosny czas spędzony w rodzinnym gronie.

20.  Wszelkie gry: planszowe, karciane, szachy, warcaby - jak najbardziej wskazane. Rozwijają dzieci w wielu aspektach, są doskonałym ćwiczeniem pamięci i koncentracji. Pobudzają wyobraźnię dzieci, koordynację wzrokowo - ruchową, myślenie, wzbogacają słownictwo.

21.  Rysowanie oburącz - kreślenie obrazka obiema rękami pobudza powstawanie połączeń między półkulami mózgu, co doskonale wpływa na koncentrację u dziecka. Można wydrukować połowę rysunku, jedną ręką kreślimy po śladzie a drugą, w tym samym czasie, staramy się zrobić odbicie lustrzane obrazka.

22.  Przypominanie - zabawna gra, która pobudza pamięć i ćwiczy koncentrację. Może być dowolnie modyfikowana. Można zacząć od polecenia: przypomnij sobie imiona wszystkich sąsiadów, którzy noszą okulary. Mózg musi się nieźle nagimnastykować, żeby odtworzyć takie informacje.

23.  "Detektyw" - ćwiczenie, w którym musimy przygotować obrazek lub zdjęcie i kilka pytań do niego (np. do zdjęcia zrobionego w restauracji możemy podać pytania: ile jest stolików w restauracji na zdjęciu, ile osób na zdjęciu ma brązowe włosy itp.). Dziecko przygląda się zdjęciu przez minutę i stara się zapamiętać jak najwięcej szczegółów, następnie odwracamy obrazek i zadajemy pytania.

24.  Żonglowanie: wystarczą dwie lub trzy piłeczki (zamiast piłek mogą być zwinięte w kłębek skarpetki lub woreczki z grochem), by móc bardzo efektywnie trenować zarówno wzrok (widzenie peryferyjne), jak i umysł. Przerzucając piłeczki nasze półkule współpracują i synchronizują swoją pracę, co w efekcie przyczynia się do budowy nowych połączeń między nimi, a to, jak już wiemy, w sposób naturalny wspomaga jakość pracy mózgu.

25.  Układanie pytań - zadanie, które oprócz ćwiczenia na koncentrację, stymuluje sprawność językową i wyobraźnię. Oglądamy obrazek i układamy do niego jak największą liczbę pytań (co robią osoby na obrazku? gdzie odbywa się akcja? jaka jest pora roku? jaki kolor mają rzeczy na obrazku? itp., itd.)

26.  Wymyślane historyjki - osoba dorosła rozpoczyna opowiadanie bajki jednym zdaniem. Kolejne zdanie dopowiada dziecko. Ważne, żeby każde następne zdanie było kontynuacją poprzedniego, aby historyjka była spójna. Żeby było ciekawiej, bajkę możemy rysować w trakcie opowiadania. dziecko będzie bardziej skupione i zaciekawione grą.

27.  Zapamiętywanie - podajemy dziecku listę 10 rzeczowników i polecamy, by z naszej listy zapamiętało wszystkie pojazdy/owoce/kolory itp. Takie ćwiczenie doskonale kształtuje również pamięć słuchową dziecka oraz umiejętność kategoryzacji.

28.  Zagadki dla dzieci - poszukiwanie odpowiedzi do zagadki to doskonały trening umysłowy, podobnie jak tworzenie samej zagadki. Oprócz ćwiczenia koncentracji kształtujemy umiejętność definiowania pojęć.

 

                                                                                                                                                                                                                        Przygotowała: mgr Barbara Gajewska - psycholog

 

---

 

Aby sprawdzić, czy nasze dziecko czyta ze zrozumieniem, możemy polecić mu aby:

•Opowiedziało przeczytany tekst własnymi słowami;

•Wyszukało konkretne, zawarte w tekście informacje.

•Sformułowało własne zdanie na temat domyślnie zawartych w tekście twierdzeń.

•Przewidziało zakończenie czytanej historii.

•Wyszukało w tekście np. opis, rozmowę, konkretne wydarzenie itp.

 

Istnieje wiele rodzajów ćwiczeń, ułatwiających dziecku nabycie umiejętności czytania ze zrozumieniem.

 

 

Oto przykłady takich ćwiczeń:

1.Przed przystąpieniem przez dziecko do czytania tekstu, dajemy mu polecenie:

  −odszukaj drugie zdanie, przeczytaj je wzrokiem, potem głośno odczytaj wyraz

 −wyszukaj w tekście np. szóste zdanie, a w nim wyraz trzeci,

−wyszukaj w tekście same imiona i odczytaj je

−znajdź w tekście pytanie, a następnie odpowiedz na nie

−opisz np. występującą postać, dom, zwierzę, itd.

Są to bardzo ważne ćwiczenia, gdyż polecenie zmusza dziecko do odszukania w tekście odpowiednich zdań, przeczytania ich po cichu, uświadomienia sobie, czy treść ich jest zgodna z poleceniem i udzielenie odpowiedzi

 

2. Test słów łańcuchowych. kotpomidory wędrówkażuk okładkasito balonikwzór kaszasłońce syropgarnek sitoszynka wiatrjabłońpożarzawody prezentpróg piątkaperon piłkaczapka Dziecko dostaje kartkę papieru, na której w dwóch kolumnach wydrukowane są jedenastoliterowe „obiekty” – słowa łańcuchowe. Każde z nich jest złożone z dwóch lub kilku rzeczowników. Zadaniem dziecka jest poprawne rozdzielenie słów wchodzących w skład słowa łańcuchowego w jak najkrótszym czasie i bezbłędnie. Wykonując to ćwiczenie dziecko zmuszone jest do poprawnego odczytywania pojedynczych liter i złożenia ich w dwa sensowne wyrazy

 

3. Zadaniem dziecka jest uważne przeczytanie zdań i postawienie pionowej kreski w miejscu, gdzie kończy się jedno, a zaczyna drugie zdanie. Brak wielkich liter i kropek wymaga od dziecka odczytania prawidłowej formy gramatycznej wyrazów i rozumienia tekstu w trakcie czytania. Przykład:

 

rano powtórzę wiersz dzisiaj wychodzimy wcześniej siostrze Jurka zabrakło drobnych zawsze zwycięża lepszy dzwonek oznajmił koniec ostatniej lekcji przechodząc przez jezdnię trzeba uważać czytanie sprawia mi przyjemność jutro wyjeżdżamy na wakacje jest już późna nic nie zrobi się samo jest nam bardzo wesoło

 

4. Układanie wyrazów z rozsypanek sylabowych. ba za ran ba za koza ko nan ra baran banan kora Dziecko otrzymuje kartkę z zestawem różnych sylab – po lewej stronie – i prawidłowo napisanymi wyrazami – po prawej stronie marginesu. Zaginamy kartkę wzdłuż marginesu tak, aby dziecko nie widziało wyrazów, następnie czytamy mu sylaby i informujemy, ile wyrazów można z nich ułożyć. Dziecko łączy kolorowym pisakiem sylaby tworzące wyraz i zapisuje go obok

 

5. Uważne czytanie opowiadania. Dziecko otrzymuje kartkę, na której znajduje się kilka wyrazów. Czytamy dziecku opowiadanie, o ono daje znać, gdy w treści pojawiają się wyrazy z jego kartki. Następnie dziecko samo czyta tekst opowiadania i podkreśla te wyrazy

 

6. Uzupełnianie tekstu z lukami. Dziecko otrzymuje kartkę z tekstem z lukami i wypisanymi pod nim brakującymi wyrazami. Najpierw czyta wyrazy, potem tekst tak, jakby te wyrazy w nim były, a następnie wpisuje je w odpowiednie miejsca. W trudniejszej wersji tego ćwiczenia nie podajemy dziecku brakujących wyrazów, musi samo je ustalić z kontekstu czytanych fragmentów zdań.

 

 

Zaprezentowane ćwiczenia mają na celu doprowadzenie do uzyskania przez dziecko takiej poprawności, aby biegłość czytania była połączona z jednoczesnym rozumieniem treści.

 

 

ćwiczenia przygotowała: mgr Bogusława Stramel - pedagog

 

Przykłady ćwiczeń służących kształtowaniu pojęcia liczby u dzieci w młodszym wieku szkolnym

 

Kształtowanie pojęcia liczby stanowi jedno z ważniejszych zadań na pierwszym szczeblu edukacyjnym. Dziecięce doświadczenia w tym zakresie sięgają okresu przedszkolnego (a bardzo często wcześniejszych lat), kiedy to dziecko posługuje się konkretnymi wielkościami, jak również dokonuje pierwszych prób przeliczania.

Kształtowanie pojęcia liczby naturalnej wymaga stwarzania wielu sytuacji do gromadzenia doświadczeń, które pozwolą skonstruować dziecku rozumienie liczby w podstawowych jej aspektach. 

Ćwiczenia wspomagające edukację matematyczną dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym szkolnym:

 

a)     orientowanie się w schemacie ciała - nauka rozpoznawania prawej i lewej strony ciała oraz różnych jego części,

 

b)    doskonalenie umiejętności rozpoznawania kierunków przestrzennych – kształtowanie pojęć typu "przed, za, pod, obok, nad, na górze, na dole" umożliwiających zlokalizowanie położenia danego przedmiotu,

 

c)     kształtowanie pojęć wielkościowych – porównywanie wielkości przeciwstawnych poprzez porównywanie długości różnych odcinków, ważenie woreczków o różnym ciężarze, przelewanie wody do naczyń o różnej objętości,

 

d)     szeregowanie przedmiotów – porządkowanie przedmiotów według wielkości, koloru, kształtu, tworzenie zbiorów przedmiotów ze względu na daną cechę (układanie klocków, korali itp),

 

 

e)    poznawanie figur geometrycznych – rozpoznawanie kształtów, dzielnie ich na części i ponowne składanie, porównywanie różnorodnych kształtów itp (zabawy konstrukcyjne typu układanie klocków, ich segregowanie według określonej cechy: kształtu, koloru, grubości, obrysowywanie figur, wycinanie),

 

f)     kształtowanie pojęcia liczby – wymienianie liczebników w odpowiedniej kolejności, uświadomienie, iż każda cyfra jest większa od poprzedniej i mniejsza od następnej, przyporządkowywanie jednego liczebnika jednemu elementowi, tworzenie zbiorów o takiej samej liczbie elementów, rozumienie pojęcia mniejszości i większości zbiorów.

 

 

przygotowała mgr Bogusława Stramel - pedagog